Konieczność Apogeum

Konieczność Apogeum jest warunkiem podstawowym do nawiązania relacja pomiędzy cząstkami +Energii. Powróćmy do układu; trzy cząstki +Energii w niebycie, płaszczyźnie energetycznej -Energii, w określonych warunkach, każda z cząstek pulsuje w tym samym kolorze i wszystkie jednocześnie osiągają apogeum. Taki układ spowoduje „wybudowanie”, ukończenie relacji pomiędzy tymi trzema cząstkami +Energii. Relacja, pozwoli zaobserwować dwie cząstki. Dlaczego tak? A co się dzieje z trzecią, z naszym punktem obserwacyjnym, na którym sobie „siedzimy” i oglądamy cały proces?

Most energetyczny

Połączenia pomiędzy cząstkami +Energii, bądź nawiązywania relacji pomiędzy nimi dokonuje się poprzez Most energetyczny.

W czasie nawiązywania relacji pomiędzy cząstkami +Energii, trzema cząstkami +Energii, które muszą drgać w jednym kolorze i być jednocześnie w apogeum drgań, zostaje „wybudowany”, ukończony most, który obserwator może zaobserwować w postaci dwóch, pulsujących stanów energetycznych +Energii.

Połączenia-relacja cząstek

Przyszedł czas na Połączenia-relacja cząstek. Obserwator widzi teraz dwie cząstki +Energii. Pozornie. Pozornie? Czy coś się zmieniło? Bardzo wiele się zmieniło, właściwie zmieniło się wszystko, co do tej pory obserwowałeś. Pamiętaj, że do tej chwili – choć trudno w Tu miejscu nawiązać do czasu, cały twój świat wyglądał, jak jeden, drgający punkt, święcący na kolor dominujący, albo kolor przeciwny. I nagle twój świat w Tu miejscu powiększa się o drugi punkt świecący. Do czego to porównać w twoim świecie?

Kolor pulsowania

Wiemy już, że cząstki energetyczne odmierzają czas za pomocą pulsowania. Kolor pulsowania zależny jest od punktu widzenia obserwatora.

Z punktu widzenia obserwatora, kolor cząstki jest umowny i można powiedzieć, że pierwszy kolor jest kolorem dominujący a nie czerwony czy niebieski. Kolor jest odniesieniem, atrybutem do splątania. Na skutek splątania możesz w ogóle zaobserwować cząstkę +Energii, gdyby nie było splątania, brakowało by ci istotnych informacji porównawczych, jakiegoś punktu odniesienia. To tak, jakbyś żył w smole, wszystko czarne, nic nie widać, więc nie ma układu odniesienia. Może jest coś w tej smole, ale nie jesteś w stanie tego stwierdzić, możesz tylko założyć, że coś tam jest, ale przecież równie prawdopodobne jest, że nic tam nie ma. A kolor to tylko interpretacja efektu splątania. My dla opisu i przedstawienia sytuacji zaproponowaliśmy dwa kolory. Czerwony i niebieski.

Wybudowanie relacji

W jaki sposób dokonuje się wybudowanie relacji? Połączenie dokonuje się pomiędzy trzema cząstkami +Energii. Dlaczego? Już wyjaśniamy. Załóżmy, że udało się nawiązać relacje z pośród wielu cząstek elementarnych +Energii, zanurzonych w niebycie, płaszczyzny energetycznej -Energii.

Nawiązanie relacji pomiędzy cząstkami

Jak wygląda nawiązanie relacji pomiędzy cząstkami +Energii. Wiesz już, że cząstka drga, pulsuje kolorem – jednym z dwóch, a natężenie tego pulsowania zwiększa się do osiągnięcia apogeum. Wiesz również, że wokół ciebie, obserwatora, który ulokowany jest na tej cząstce +Energii, mogą być inne cząstki +Energii, to wynika z konsekwencji, nie z obserwacji. Z konsekwencji wiemy, że zachowują się podobnie, czy podobnie? Przecież konsekwencja powinna zagwarantować zachowanie się takich samych cząstek w taki sam sposób, a nie tylko podobnie.

Replikacja cząstek +Energia

Teraz następuje replikacja cząstek +Energia. Jest jeden stan energetyczny +Energii, i nagle w tej samej chwili jest ich nieskończona liczba – oczywiści wspomnieliśmy, że pojęcie nieskończoności w Tu miejscu rozumiane jest inaczej. Interpretacji nieskończoności może przyjąć zbieżną definicję z twojego świata, choć podobieństwo to zachodzi tylko w szczególnym przypadku.

Konsekwentny Akt kreacji

Teraz poświęcimy trochę czasu na Konsekwentny Akt Kreacji. Wszystkie te rzeczy, które obserwujesz, są owocem Aktu Kreacji, a ten jest subiektywny - tak po prostu został zaprojektowany przez Samego Kreatora. Z pewnością, możesz to obserwować z powodu prawa konsekwencji.

Odwrócenie punktu obserwacji

Jak wygląda Odwrócenie Punktu Obserwacji? Jeśli pulsowanie osiągnie swoje apogeum w natężeniu „świecenia”, wówczas zmienisz perspektywę obserwacji, a rozpoznasz to tylko i wyłącznie po zmianie koloru – kolor dominujący, niezależnie jaki był, zmieni się na inny. To oznacza „odwrócenie” punktu obserwacji, to jest właśnie punkt zwrotny.

Odwrócona cząstka

Wyjaśnimy teraz jak wygląda Odwrócona Cząstka. Nasza elementarna cząstka +Energii jest konsekwentna w Tu miejscu. Nie może być obiektywna, bo nie ma żadnego odniesienia, by być obiektywna. Cząstka energetyczna +Energia jest subiektywna choćby z tego powodu, że jest sobie obserwatorem i obiektem do oglądania jednocześnie – więc gdzie Tu jest miejsce na obiektywną obserwacje? Jest tylko i wyłącznie odniesieniem do samej siebie.

Konsekwencja

W twoim świecie chcesz oglądać wszystko w obiektywny sposób, a wszystko jest subiektywne, ponieważ podlega konsekwencji. Nieodwracalnie. Widać to Tu Miejscu, doświadczasz tego szczególnie jako obserwator cząstki +Energii. Nie ma innych stanów, wymiarów, chwil, czasowych, relatywnych właściwości, jest tylko konsekwencja, nieuchronna konsekwencja, która determinuje całość wszechświatów. Wszystko jest takie przewidywalne, ale ty tego jeszcze nie dostrzegasz.

Kolory pulsowania

Obserwator, który „siedzi” sobie na cząstce, na stanie energetycznym +Energii, zauważy dwa zjawiska. Kolory pulsowania, a właściwie pulsowanie i kolor tego pulsowania. Pulsujące światło koloru czerwonego, albo pulsują światło koloru niebieskiego, w zależności po której stronie płaszczyzny niebytu obserwuje obiekt. Zauważy jeszcze inną własność, pulsowanie o zmiennym natężeniu - analogicznie, jak do natężenia akustycznego.

Prawo skończoności

Prawo skończoności, służy do wybudowania relacji pomiędzy cząstkami +Energii. Co słychać dalej w prawach fizyki w Tu miejscu? Załóżmy, że mamy teraz taki układ, analogicznie jak trójkąt. Są trzy elementarne cząstki energetyczne +Energii, każda ma swoje splątanie, stany te +Energii, znajdują się gdzieś w czarnej ciemności niebytu -Energii.

Kodowanie UD

Wyjaśnimy teraz reguły pulsowania znane w fizyce adekwatnej jako Kodowanie UD.

Zasycanie energii, uwalnianie jej z płaszczyzny niebytu -Energii, skupianie wokół punktu skupienia, wywołuje oddziaływanie pomiędzy stroną górną a dolną płaszczyzny niebytu -Energii. Obserwacja jest możliwa i dojrzewa proporcjonalnie wraz z procesem formowania się stanu energetycznego +Energii. Możesz to porównać do nieczytelnego obrazu, który z każdym oddechem, pulsem robi się bardziej ostry, konkretyzuje się jako byt. Jest bardziej konsekwentny do atrybutów z Aktu Kreacji.

Stan energetyczny +Energia

Punkt skupienia - stan energetyczny +Energia „wchłania”, uwalnia energię z niebytu -Energii. To jak punkt przejścia przez płaszczyznę niebytu -Energii, to jak specyficzna „dziura” w tej płaszczyźnie.

To dziwne, rozważacie na zajęciach z filozofii, czy dziura może być bytem – Tu jest bytem, zapewniamy cię, to przejście przez płaszczyznę niebytu -Energii, jest anty niebytem, czyli staje się bytem i w końcu reprezentowane jest przez punkt skupienia energii, wokół którego uwalnia się stan energetyczny cząstki +Energii. Dlaczego nasza „dziura” w niebycie jest tak niesamowita?

Cząstka +Energia

Formowanie się bytu - cząstka +Energia dokonuje się w Tu Świecie, uwalnianie energii - głównego składnika +Energii, najlepiej obrazuje „lejek”. Wyobraź sobie na płaszczyźnie niebytu -Energii – która teoretycznie nie istnieje, z twojego punktu widzenie, że pojawia się wir. Wir, to taki płaski lejek na płaszczyźnie niebytu -Energii. To początek uwalniania się +Energii. Tu sprawy się trochę komplikują ponieważ, model, który teoretycznie obserwujesz, to splątana cząstka, porcja energii, a właściwie stan energetyczny, wyglądający jak wir na płaskiej przestrzeni.

Dwa kolory

Pulsowanie, obejmuje dwa kolory lub drganie światłem „czerwonym” możesz sobie wyobrazić podobnie jak w kodzie wymyślonym przez Samuela Morse'a i Alfreda Vaila, który stanowi podstawę alfabetu. Kreska, kropka, długi, krótki. Otóż puls czerwony – dla twojego wyobrażenia, choć nie do końca tak to wygląda, możesz sobie zinterpretować jako sygnał, czy też kod litery z alfabetu Morse’a – znaku „D”. Alfabet Morse’a koduje znak, literę „D” jako sekwencję; jeden długi błysk oraz dwa krótkie. Oczywiście to interpretacja w fizyce adekwatnej, to tylko odwołanie się do tego, co możesz sobie wyobrazić. Tak, brzmi częstotliwość, pulsowanie w kolorze czerwonym.

Świat dwóch cząstek +Energii

Jaki jest świat dwóch cząstek +Energii? Tak naprawdę, ty, jako obserwator, który siedzi sobie na jednej cząstce splątanej, to nie jesteś w stanie również dostrzec każdej innej cząstki energetycznej +Energia w pobliżu. Na około takiej cząstki jest tylko ciemność niebytu -Energii, dookoła – nie ma Tu przecież żadnych kierunków, wymiarów czy odległości, nie ma niczego, żadnych odniesień. Jeśli przesiądziesz się na drugą cząstkę, to również efekt będzie taki sam. Widać cząstkę, na której jesteś, a naokoło cisza, nic, tylko czerń, ciemność okrutna, żadnej muzyki cząstek, żadnego innego drgania. Nic. To fizyka adekwatna Tu miejsca.

Układ odniesienia

Z punktu widzenia obserwatora, który siedzi na jednej cząstce energetycznej +Energii, możesz zauważyć tylko „swój” układ odniesienia, oznacza to, że innych cząstek możesz nie zauważyć, chociaż istnieją wokół, gdzieś wokół twojego układu – barierą obserwacyjną jest niebyt -Energia, która nie ma czasu, ani żadnych wymiarów, nic nie ma, więc trudno się przebić obserwatorowi poprzez to nic.

Transformata praw fizyki

 Wymiar w Tu miejscu, jest pewną transformatą; z bezwymiarowości, do świata, gdzie wymiar ma swoje pojęcie znaczeniowe, specyficzne. To coś pośredniego, z „czasem” jest podobnie, odmierzane chwile, nie są chwilami, jakie znasz w swoim wszechświecie, to tylko coś, co łączy te dwa światy – możesz nazwać to pewną transformatą praw fizyki. Traktuj to raczej jako interpretację twoich definicji, twoich pojęć.

Prawo Konsekwencji

Na skutek oddziaływania energetycznego splątanej, elementarnej cząstki +Energii, pojawia się osobliwość. Przyrównamy to, jak do zachwiania stanu energii, stanu równowagi, jedyna pewna rzecz, która może się wydarzyć, jak pewna, konsekwentna. To też kolejne prawo fizyki Tu panującej. Prawo Konsekwencji.

Pulsująca cząstka

 Twój punkt ZERO rozpoczął liczenie czasu jako Pulsująca cząstka. W bezkresnym morzu ciemności pojawiła się drobina, która drga, jak struna, albo świeci odpowiednim kolorem, jednym z dwóch. To kolejne prawo fizyki adekwatnej w Tu miejscu. Cząstka +Energia jest splątaną parą, która dzięki temu może drgać, falować. Niestety, ale tylko w dwóch "pseudo" częstotliwościach, dwóch kolorach, albo w dwóch tonach – tylko i wyłącznie. Zresztą ta częstotliwość, nie do końca odpowiada naszemu wyobrażeniu, to jak walenie serca. Dwa uderzenia w rytmie trzech – skurcz, rozkurcz, potem cisza, dwa puste uderzenia i dalej powtarza się ta sekwencja. Te drgania sprawiają, że cząstka +Energii wydaje się emitować światło, falę. To też jedno z praw fizyki adekwatnej. O tej częstości, pulsacji opowiemy później.

Zaistnienie cząstki +Energia

Zaistnienie cząstki +Energia, właściwie uwolnienie jej z niebytu -Energii, skutkuje tym, że widać ją w postaci punktu świetlnego – mrugającego, pulsującego. To w istocie dwa elementy tworzące parę, która oddziaływuje na siebie wzajemnie, w jakiej odległości są od siebie? W żadnej, lub są oddzielone nieskończonością od siebie, przecież znajdują się w niebycie -Energii, gdzie nie ma czasu, ani odległości, więc mogą być dowolnie odległe i dowolnie blisko, jedyne co muszą, to być splątane. To fizyka adekwatna w Tu miejscu. Jak zatem jest z tym czasem?

Obserwator z Tu świata

Na razie, to w Tu miejscu jest twój punkt ZERO. Właśnie uwalnia się splątana elementarna cząstka +Energii i ty przypadkiem siedzisz na jednej z nich i patrzysz na drugą bliźniaczą naprzeciw ciebie – to tak, jakbyś siedział na Ziemi i obserwował Księżyc, albo odwrotnie. One istnieją w twoim świecie tylko w splątaniu – inaczej siedziałbyś na Ziemi i szukał – czego? Teraz masz funkcję Obserwatora z Tu Świata. 

Zaczyna się od +Energia

Wszystko zaczyna się od +Energia. Przypomnijmy. Co to jest cząstka elementarna +Energii? To pierwszy obiekt – dla ciebie jako obserwatora, który da się zaobserwować, zdefiniować, policzyć – jest pierwszy. Posiada swoje właściwości, które odróżniają go od -Energii, to byt w niebycie. Cząstka elementarna +Energia jest składnikiem twojego wszechświata, Tu świata, który znasz i zawsze chciałeś poznać, zgłębić. Od niej wszystko się zaczyna i na niej wszystko się kończy. Jest, a właściwie ma początek i koniec skumulowany do punktu. Błysku. Drgania. Początek i koniec zawarty jest w obszarze cząstki +Energii.