Stan energetyczny +Energia

Punkt skupienia - stan energetyczny +Energia „wchłania”, uwalnia energię z niebytu -Energii. To jak punkt przejścia przez płaszczyznę niebytu -Energii, to jak specyficzna „dziura” w tej płaszczyźnie.

To dziwne, rozważacie na zajęciach z filozofii, czy dziura może być bytem – Tu jest bytem, zapewniamy cię, to przejście przez płaszczyznę niebytu -Energii, jest anty niebytem, czyli staje się bytem i w końcu reprezentowane jest przez punkt skupienia energii, wokół którego uwalnia się stan energetyczny cząstki +Energii. Dlaczego nasza „dziura” w niebycie jest tak niesamowita?

Otóż, zachowuje się trochę jak balon, jak lejek „napełnia” punkt skupienia tworząc byt w niebycie. Moment „napełniania”, uwalniania stanu energetycznego to osobliwość, w którą wpisane ma wszystkie właściwości, jakie działają w fizyce adekwatnej.

Aby dany byt, można by było zaobserwować, punkt skupienia ma „dwie strony” – górę i dół – analogicznie do dziury w płaszczyźnie, tu dokonuje się splątanie i rozdział, a może należało powiedzieć – rozdział i splątanie cząstki +Energii. Punkt skupienia staje się +Energią, cząstką elementarną, stanem energetycznym, który można zaobserwować, bo jest jednocześnie obserwatorem i punktem obserwowanym.

Jest splątaną cząstką, która ma dwa oblicza wyrażone w różnych kolorach po przeciwnych stronach płaszczyzny niebytu -Energii. W innym przypadku, nie mógłby się wyróżnić cząstki +Energii na płaszczyźnie niebytu -Energii, która jest bez czasu i bez wymiaru.

Przejście przez płaszczyznę niebytu -Energii, a właściwie odnosząc się do twojego świata – grubość przejścia przez płaszczyznę może być dowolna, bo przecież nie ma tam wymiarów, a więc splątanie stanu energetycznego cząstki +Energii – para takich stanów spłatanych – góra, dół tego samego bytu, jakim jest cząstka +Energia, może być oddalona w nieskończoność, albo być równa zero.

Dla obserwatora nie ma to żadnego znaczenia, w Tu nie ma wymiarów, a wszystko co można zaobserwować, to odpowiedź na drganie po tamtej stronie płaszczyzny. To specyficzny spin, spłatanie, które uzupełnia informacje o uwalnianej cząstce +Energii.

To dlatego jedna cząstka +Energii jest „widziana” po dwóch stronach niebytu -Energii. Dlatego jedna cząstka ma dwa oblicza, stanowi uzupełnienie informacji dla obserwatora, punkt odniesienia. To jest to splątanie. Jedna cząstka w dwóch postaciach. Dlatego możesz ją zaobserwować, właściwie jest Tu inny poziom obserwacji, w Tu Miejscu nie da się obserwować, można się jedynie zintegrować z obiektem obserwowanym, będąc jednocześnie obserwatorem i obiektem, wyjaśnimy to później.