Układ odniesienia

Z punktu widzenia obserwatora, który siedzi na jednej cząstce energetycznej +Energii, możesz zauważyć tylko „swój” układ odniesienia, oznacza to, że innych cząstek możesz nie zauważyć, chociaż istnieją wokół, gdzieś wokół twojego układu – barierą obserwacyjną jest niebyt -Energia, która nie ma czasu, ani żadnych wymiarów, nic nie ma, więc trudno się przebić obserwatorowi poprzez to nic.

Obserwator może zauważyć inną cząstkę, porcję +Energii tylko i wyłącznie kiedy obie cząstki nawiążą relację. To również osobliwe prawo Tu fizyki adekwatnej.

To co opowiemy za chwilę, dotyczy pewnych własności, które dokonują się w Tu świecie i Tu/Tam świecie. Czas rozpoczyna się w Tu świecie i może upływać tylko w Tu/Tam świecie. Ale w naszym opisie, traktujemy upływ czasu, jakby stanowił pewną ciągłość. Otóż nie, po prostu nie da się tego po ludzku wyjaśnić. Czas rozpoczyna swoje życie w Tu miejscu, w Tu świecie, a upływać może tylko w wyłączenia w Tu/Tam i Tam świecie. Jako konsekwencja aktu kreacji.

Dlatego możesz odnieść wrażenie, że wyjaśniamy zachowania cząstki +Energii i czas płynie. Tak. Cząstka +Energia na skutek Aktu Kreacji powstaje, została uwolniona z niebytu -Energii w Tu świecie, to pierwszy błysk w ciemności. Później, jej opis, kolejne własności i praw nabyte dotyczą przejścia do świata Tu/Tam. Po prostu w Tu miejscu jest tylko początek, nie ma czasu w interpretacji jego „upływu”. Ale tobie czas kojarzy się zawsze z upływem, a w Tu miejscu tak nie jest, w Tu może się tylko zacząć wszystko i cokolwiek, ale nie może trwać, nie może „płynąć”.

Każda porcja +Energii drga – spinuje, poprzez splątanie w „odpowiednim” kolorze. Kolor ten, może być zmieniany przez każdą cząstkę – to osobliwość fizyczna zachodząca w Tu miejscu. Raz, cząstka +Energii może drgać, świecić na czerwono, a raz, może drgać, świecić na niebiesko – to tylko dla orientacji i wyobrażenia. Zmiana dokonuje się dyskretnie, jakby z kolejnym pulsem następuje zmiana koloru i częstotliwości, a więc zmiana taktowania czasu?

W Tu miejscu jest to naturalne i nie stanowi powodu do zmartwień. Obserwator „siedzący” na cząstce, raz może odnieść wrażenie, że czas płynie według drgań czerwonych, a w innej chwili, może zauważyć, że czas płynie Tu według drgań niebieskich. Opiszemy to później dokładniej. Czas na cząstkach nie przypomina tego w twoim wszechświecie, jest inny. W Tu miejscu czas nie płynie, chociaż ma swój początek.

Praktycznie, obie cząstki +Energii nic o sobie nie wiedzą, nie wiedzą też o swoim istnieniu, dopiero pewna relacja pojawi się z chwilą, kiedy dojdziemy do trzeciej takiej cząstki +Energii. Na tym etapie nie ma mowy o relacji. To jedno z praw, chyba najważniejsze. Teraz w układzie dwóch cząstek, nie można mówić o żadnej relacji. Dwie cząstki nie widzą się wzajemnie, nic o sobie nie wiedzą, nie wiedzą, że są obok nich inne cząstki, ponieważ znajdują się w przestrzeni gdzie nie ma nic, ani czasu ani żadnych wymiarów, nie słów, świadomości, niczego, zgodnie z definicją niczego, nie ma Tu nic.

Co jeszcze słychać w przestrzeni dwóch cząstek, porcji energetycznych +Energii? Na każdej z nich czas może biegnąć inaczej, każda może mieć inną pulsację drgań. Nie widzą się wzajemnie, do czasu – ale o tym za momencik.