Prawo Zachowania Czasu jest powiązane z definicją czasu. Aby zrozumieć co to jest czas, musimy zrozumieć Prawo Zachowania Czasu. Według teorii Wielkiego Wybuchu, nasza przestrzeń ulega ekspansji. A co z czasem? Być może czas również ulega ekspansji. Powstała w ten sposób Czasoprzestrzeń ulega rozszerzeniu. Nasz Wszechświat jest stabilny w czasie. Oznacza to, że masa/materia jest w stabilnej formie - możemy ją zatem doświadczać, nie ulega rozpadowi, dezintegracji.
Oznacza to, że stabilizacja masy/materii w czasie może stabilnie oddziaływać grawitacyjnie. Oddziaływanie to, powiązane jest z oddziaływaniem czasowym. Takie podejście musi prowadzić do wielowymiarowej definicji czasu. Ale, jeśli tak jest, to muszą istnieć pewne konsekwencje takiego podejścia. Jeśli Czas ma wielowymiarową definicję - inaczej płynie w każdym Miejscu/Świecie, to pomimo tego, że opis "czasu" ulega zmianie, "czas" ma swoje oddziaływanie.
Owo oddziaływanie czasowe, jak się okazuje - dla koncepcji Wielo-światów, jest, może być inne dla danego miejsca w punkcie przestrzeni. Innymi słowy, każdy punkt naszej Czasoprzestrzeni, jest albo unikalny - niepowtarzalny, nie można go doświadczyć dwa razy - z racji tego, że nasz Wszechświat się rozszerza, albo dla każdego punktu przestrzeni, można przypisać inny "czas/upływ czasu". A to oznacza istnienie Prawa Zachowania Czasu dla jednego miejsca - jednego punktu przestrzeni. Wówczas istnienie koncepcji Wielo-światów - Świtów równoległych, wydaje się możliwe.
Prawo Zachowania Czasu jest powiązane z oddziaływaniem grawitacyjnym. To oddziaływanie musi być stabilne. Owa stabilizacji objawia się poprzez stabilizację masy/materii w czasie. Jeśli masa/materia nie jest w formie stabilnej, dla nas nie istnieje - nie ma swoich atrybutów, którymi można ją opisać, nie ma swojego położenia w miejscu i w czasie. Z naszego punktu widzenia, doświadczania masy/materii, taki niestabilny obraz Wszechświata jest dla nas niedostępny - czy zatem istnieje? Jeśli istnieje to Prawo Zachowania Czasu funkcjonuje - dla jednej lokalizacji stabilna forma masy/materii może istnieć w dwóch czasach na raz. Prawo Zachowania Czasu może funkcjonować w mikro- świecie oraz w makro-świecie. Przestrzeń Kwantowa jest poza czasem i poza miejscem.
Koncepcja Przestrzeni Kwantowej została zaprezentowana dodatkowo w artykule w linku. Sama Przestrzeń Kwantowa jest poza czasem. Nie ma tam również mowy o konkretnym miejscu, dlatego nie można przypisać w powstałej strukturze Przestrzenie Kwantowej żadnego "czasu" oraz żadnego "miejsca". A to oznacza, że Prawo Zachowania Czasu dla konkretnego Miejsca, w strukturze Przestrzeni Kwantowej nie ma zastosowania. W strukturze Przestrzeni Kwantowej można jedynie być poza czasem oraz być poza miejsce. Jednak z naszego punktu widzenia nie można istnieć bez czasu i konkretnego miejsca - te dwa Atrybuty wyznaczają kolejny atrybut - Czasoprzestrzeń.