Krótki esej o czasie cz.6

Krótki esej o czasie cz.6 to kolejna część większej całości (zobacz początek: Krótki esej o czasie cz.1), który stara się podsumować informacje, które zostały opublikowane na stronie Teorii Przestrzeni Kwantowej i na BlogToE. Teraz przypomnimy Koncepcję Przestrzeni Kwantowej, która zostanie zaprezentowana w dość skrótowej formie.

W świecie Cząstek Elementarnych dokonują się zupełnie niewyobrażalne dla nas rzeczy. Oznacza to, że w mikro-świecie cząstki elementarne poruszają się z ogromnymi prędkościami – to prędkości bliskie prędkości światła. Z naszego punktu widzenia, poruszanie się z prędkością światła, no może trochę mniejszą, to dość abstrakcyjny punkt widzenia. Tego typu aktywności cząstek elementarnych muszą również wpływać na inne postrzeganie “Czasu“. Czas w mikro-świecie musi “zachowywać się inaczej, Czas w mikro-świecie ma zupełnie inną interpretację.

Jak zatem interpretować “Czas” w mikro-świecie? Czas w mikro-świecie wyznacza pewną granicę. Granica ta, stabilizuje masę/materię dla konkretnego punktu Czasoprzestrzeni. Oznacza to, że powyżej tej granicy, cząstka elementarna nie jest stabilna w czasie – może przebywać gdzieś poza/między czasem. Oznacza to, że nie ma swojej determinacji czasowej – to jest tak, jakby mogła przebywać w kilku miejscach jednocześnie w tym samym momencie, z naszego punktu widzenia – z naszego Tu i z naszego Teraz.

Można zatem powiedzieć, że “czas” w mikro-świecie zachowuje charakter dualny, podobnie jak cząstka elementarna posiada swój atrybut dualności – Dualizm korpuskularno-falowy. Kiedy cząstka jest ustabilizowana w czasie – zachowuje atrybuty cząstki, ma swoją masę, pęd i energię. Kiedy jednak “zbliża się” do granicy – prędkości granicznej “C” – wówczas traci stabilizację w czasie i zachowuje się, jak energetyczna fala – jej masa rozrzedza się po trajektorii ruchu.

Masa staje się w ten sposób prawdopodobna w różnych miejscach – nie ma konkretnej determinacji miejsca ani Czasu – z naszego punktu widzenia staje się falą energetyczną, ma atrybuty fali, a nie cząstki. Nie można przypisać jej masy do żadnego, pewnego punktu w Czasoprzestrzeni. Może za to (ta cząstka), być w kilku miejscach na raz, z takim samym prawdopodobieństwem. Masa niestabilna w czasie wchodzi w dominację energetyczną – traci swój wymiar czasu, ma już zupełnie inne odwzorowanie stanu energetycznego w strukturze Przestrzeni Kwantowej.

Marek Ożarowski