Krótki esej o czasie cz.5

Krótki esej o czasie cz.5 to kolejna część większej całości (zobacz początek: Krótki esej o czasie cz.1), który stara się podsumować informacje, które zostały opublikowane na stronie Teorii Przestrzeni Kwantowej i na BlogToE. Teraz przypomnimy Koncepcję Przestrzeni Kwantowej, która zostanie zaprezentowana w dość skrótowej formie.

Dlaczego w patrzeniu na „czas” ważne jest tylko nasze Tu i Nasze Teraz? Otóż, człowiek nie dysponuje czasem, żaden człowiek nie jest w stanie „kupić” sobie jednej chwili więcej – nie da się zindywidualizować czasu. Wszystko co mamy to nasze Tu i nasze Teraz. Nasze Tu i Teraz określa naszą egzystencję, oznacza to, że nie ma pojęcia czasu. Nikt z nas nie wie, ile czasu jeszcze będzie żyć, nie znamy naszych nienarodzonych dzieci, wnuków – to znaczy, że nie wiemy nawet kiedy osiągną stan stabilnej materii w czasie. Zobacz również co to jest czas.

Z drugiej strony, pośród nas znajdują się osoby, które już odeszły, mamy w pamięci spotkania z osobami, z którymi już nigdy się nie spotkamy. Niektórzy żyją „wiecznie” dzięki swoim poglądom – Arystoteles, Kopernik, Newton, Einstein, są pośród nas, mało tego, ich poglądy mają wpływ na otaczającą nas Rzeczywistość. Dlatego nasze pojęcie czasu jest tylko naszym Tu i Teraz. Jeśli „czas” jest tylko chwilą bieżącą, to w naszym Wszechświecie definicja „czasu” powinna zostać zweryfikowana. Idąc dalej, być może w mikro-świecie cząstek elementarnych może być podobnie.

Według Teorii Przestrzeni Kwantowej czas nie istnieje w naszym rozumieniu. Struktura Przestrzeni Kwantowej zawiera wszystkie możliwe odwzorowania obrazów materii dla każdej chwili bieżącej. Owe odwzorowania to tylko stany energetyczne wyrażone za pomocą Energii nieznanego typu. Gdyby tak mogło być, to wówczas niestabilna materia z naszych chwil w przeszłości mogłaby zostać zinterpretowana jako Ciemna Materia. Jej oddziaływanie jest bardzo słabe – analogicznie jak obrazy z przeszłości w naszej pamięci.

Rys 2. Czas składa się z stabilnych obrazów materii. Każdy taki Obraz jest przypisany do konkretnej chwili. Analogicznie można to porównać do zbioru kartek książki – każda kartka książki odpowiada jednej chwili naszego czasu. Oznacza to, że struktura Przestrzeni Kwantowej zawiera cały dostępny czas naszego Wszechświata od początku aż po kres istnienia – po śmierć cieplną naszego Wszechświata.

Struktura Przestrzeni Kwantowej zawiera stany energetyczne. Każdy stan energetyczny może być odwzorowaniem fragmentu obrazu materii naszego Wszechświata. Obraz ten posiada stabilizację w czasie tylko dla konkretnego punktu w czasie i przestrzeni. Oznacza to, że taki obraz materii jest stabilny tylko dla danej chwili i danej lokalizacji – w taki sposób zostaje zinterpretowana nasza czasoprzestrzeń. To właśnie nasze pojęcie „czasu” – nasze Tu i Teraz.