Krótki esej o czasie cz.10

Krótki esej o czasie cz.10 to kolejna część większej całości (zobacz początek: Krótki esej o czasie cz.1), który stara się podsumować informacje, które zostały opublikowane na stronie Teorii Przestrzeni Kwantowej i na BlogToE. Teraz przypomnimy Koncepcję Przestrzeni Kwantowej, która zostanie zaprezentowana w dość skrótowej formie.

Obserwacja przestrzeni kosmicznej dostarcza nam duże liczby danych o początkach naszego Wszechświata. Problem w tym, że dane przybywają do nas z ogromnym opóźnieniem. Znowu występuje problem z czasem. Duże odległości obiektów w kosmosie powodują, że emitowane światło, promieniowanie dociera do obserwatorów z dużym opóźnieniem. Skoro tak jest, to co właściwie dociera do teleskopu – jaki obraz materii dociera do obserwatora?

Według teorii Wielkiego Wybuchu nasz Wszechświat rozszerza się. Na czym polega ekspansja Wszechświata? Dokładnie nie wiadomo, jednak najłatwiej będzie nam zrozumieć na przykładzie ekspansji „przestrzeni”. Co to jest ekspansja przestrzeni według Koncepcji Przestrzeni Kwantowej? Z pewnością przestrzeń jest skorelowana z czasem, a zatem ekspansja przestrzeni to ekspansja czasu? Ekspansja dokonuje się zarówno w przestrzeni jak i w czasie (ekspansja czas została omówiona z osobnym artykule). Jak to rozumieć?

To dokładanie kolejnego Tu i Teraz do „przestrzeni”, która się objawi. Powrócimy do naszej analogii pojęcia „czasu” jako Księgi, to ekspansję „przestrzeni” można zinterpretować jako dodrukowanie kolejnych stron tej książki. To proste przybliżenia, które traktuje pojęcie „czasu” w tradycyjny sposób. Jednak pojęcie „czasu” w Teorii Przestrzeni Kwantowej jest wielowymiarowe, a w naszej Rzeczywistości odnosi się do naszego Tu i naszego Teraz.

Czerwonym kolorem zaznaczono nasz obecny Wymiar Czasowy. Odległość od Ziemi do Galaktyki wynosi 100 milionów lat świetlnych. Teleskop obserwuje sytuację, która dokonała się 100 milionów lat temu. Kolorem niebieski zaznaczono Wymiar Czasowym, w którym Galaktyka była prawie w tym samym “miejscu”, w którym obecnie jest Ziemia. Oznacza to, że jeśli przeskoczymy Wymiar Czasowy z Czerwonego na Niebieski, to znajdziemy się w pobliżu Galaktyki oddalonej teraz o 100 milionów lat świetlnych. Ta Galaktyka w Wymiarze Czasowym (Niebieskim) jest teraz młodsza o 100 miliony lat. Podróż pomiędzy Wymiarami Czasowymi, to nic innego jak podróż do Wszechświata Równoległego, który istniał 100 lat temu. Obraz tej Galaktyki dotarł po 100 milionach latach do Ziemi i został zarejestrowany przez Teleskop.

Obserwujemy obiekt teleskopem, który jest oddalony od nas o jakieś 100 miliony lat świetlnych. Oznacza to, że obraz materii, który dotarł do teleskopu jest z przed 100 miliony lat. Jeśli Wszechświat się rozszerza, to 100 milionów lat temu, obserwowany obiekt był w zupełnie innym Tu i Teraz. Nie jest wykluczone, że wybrany obiekt do obserwacji mógł być 100 miliony lat temu oddalony od miejsca naszego Tu i Teraz o odległość jednego roku świetlnego, albo nawet jednej sekundy świetlnej. Wszystko dlatego, że nasz Wszechświat ulega ekspansji. Jeśli tak mogłoby być, to oznacza, że oglądamy obraz obiektu z przed 100 milionów lat – jego obraz masy/materii przypisany do jego Tu i Teraz, jednak z przed 100 miliony lat temu.

Oczywiście, nasza Planeta Ziemia była 100 miliony lat temu w zupełnie innym miejscu – miała swój obraz materii przypisany do swojego Tu i Teraz z przed 100 miliony lat temu. Nasza Planeta była w innym Wymiarze Czasu, ponieważ „czas” definiujemy jako nasze Tu i nasze Teraz, oznacza to podział na pewne warstwy (może wymiary), które odpowiadają naszym kartkom w nasze ogromnej „Księdze Czasu”. Innymi słowy używając tej analogii - „Księgi Czasu”, jestem na stronie, gdzie pojawia się kopia zapisu tekstu, który został zapisany wcześniej – dokładnie 100 kartek wcześniej.

Będzie kontynuacja w następnym wpisie…

Marek Ożarowski