Fale Wawera cz.2

Fale Wawera cz.2 to nasz kolejny przystanek na drodze do wyjaśnienia czym są Fale Wawera i w jaki sposób powstają. Świat, jaki jest wokół nas, nie musi być wcale iluzją, nie musi być również stałą materią trwającą w czasie. Być może, otaczająca nas Rzeczywistość, to tylko zbiór "nawlekanych" chwil na naszą oś czasu. Nigdy pewnie nie dowiemy się, jak jest naprawdę. Ale możemy się nad tym przez chwilę zastanowić.

Skupisko Punktów Energetycznych przypisuje się do konkretnego upływu czasowego, oznacza to, że wewnątrz danego Skupiska funkcjonuje, jeden, wspólny upływ czasu. Wiesz już, że Skupisko, które stowarzysza Punkty Energetyczne wokół jednego, prawie identycznego upływu czasu, dziedziczą przekazywanie energii z Punktu do Punktu Energetycznego. Przekazywanie energii, jest interpretowane jako imitacja ruchu. Oznacza to, że każde skupisko „imituje” ruch, który odpowiada szybkości przekazywania energii.

Skupisko Punktów Energetycznych imituje ruch – wynika z tego, że Skupisko „porusza się” w strukturze Przestrzeni Kwantowej. To tylko imitacja ruchu, jaka dokonuje się w statycznej strukturze Przestrzeni Kwantowej. Jeśli tak jest, to imitacja prędkości danego Skupiska posiada jakiś kierunek, jakąś orientację – kierunek w strukturze Przestrzeni Kwantowej. Wówczas to, imitacja ruchu będzie w pełni odwzorowana według naszych wyobrażeń i wiedzy. Kierunek przekazywania energii przez sąsiednie Punkty Energetyczne jest wyznaczany przez „Falę Wawera”.

Fala Wawera jest dość unikalnym pojęciem. Aby je wyjaśnić, oczywiście będziemy odwoływać się do naszych doświadczeń, nauki i wiedzy. Nazwa tego zjawiska sugeruje, że takie pojęcie, jak Fala Wawera ma własności falowe, podobna jest do fali. Fala Wawera mogłaby zatem być opisana funkcją falową. To nie do końca jest prawdą. Struktura Przestrzeni Kwantowej jest strukturą statyczną. Wszystkie zatem zjawiska, które porównywalne są do zjawisk „kinetycznych” są tylko pewną interpretacją, które odwołuje się do naszego Świata.

Struktura Przestrzeni Kwantowej tworzy nieskończony sześcian, o idealnych proporcjach. W strukturze Przestrzeni Kwantowej nie ma pojęcia „Czasu”, nie ma również pojęcia „wymiaru” (koordynat), dlatego używamy właśnie w stosunku do struktury Przestrzeni Kwantowej pojęcia „proporcje”, zamiast „wymiarów”. To pewien rodzaj więzi energetycznych, które utrzymują poszczególne Punkty Energetyczne w proporcjonalnych „odległościach”, tworząc w ten sposób strukturę sześcianu.

Będzie kontynuowane ...