Stabilizacja czasu uzależniona jest od szybkości przekazywania energii pomiędzy Punktami Energetycznymi. Jeśli szybkość przekazywania energii spadnie poniżej prędkości granicznej "C", wówczas rozpoczyna się proces stabilizacji. Proces stabilizacji konstytuuje swój obraz Wszechświata dla odpowiedniego Wymiaru Czasowego - dla odpowiedniej Warstwy Czasowej. To dość istotne, a stabilizacja czasu dotyczy tylko materii w danej chwili z naszego punktu widzenia. Co to oznacza?
Najpierw omówimy problem materii i ciemniej materii. Otóż, owocem procesu stabilizacja w czasie jest masa/materia, która dopiero po ustabilizowaniu się w czasie osiąga swoje atrybuty. Owe Atrybuty umożliwiają nam dokonanie procesu poznawczego ustabilizowanej materii w czasie. Ale. Proces odwzorowania Wszechświata dokonuje się w sposób stabilny tylko dla danej chwili - naszej Teraźniejszości. Jeśli ta chwila przeminie - zgodnie z naszą strzałką czasu, to obraz Wszechświata z przed chwili, traci zwoją stabilność i jest dla nas nieosiągalny w następnej chwili. To nasz punkt widzenia.
Stabilizacja czasu dokonuje się tylko dla konkretnego momentu, dla konkretnej chwili. Każda chwila "ustawiana" jest w sekwencji "strzałki czasu". Jeśli w jakiejś chwili doświadczamy obrazu materii - jakiś fragment naszego Wszechświata, to jest on stabilny tylko w tej chwili. W następnej chwili doświadczamy już zupełnie innego obrazu Wszechświata, który ustabilizował się tylko dla naszej teraźniejszej chwili. Stabilizacja czasu dotyczy zatem tylko naszej teraźniejszej chwili. Poza teraźniejszością następuje utrata stabilnej formy materii - czy też raczej stabilnego obrazu Rzeczywistości w danej chwili. Oznacza to, że ta materia z przeszłości jest, ale w stanie niestabilnym w stosunku do naszej chwili w teraźniejszości.
Jeśli tak jest, to niestabilna materia z przeszłości i z przyszłości może stanowić dla nas ekwiwalent ciemnej materii. Wszystko zatem co dotyczy naszej teraźniejszości ma charakter ustabilizowanej materii w chwili bieżącej. Każda forma materii z innej chwili jest już nie aktualna dla naszej chwili bieżącej i ma charakter niestabilny. Nie mamy już możliwości doświadczyć materii obserwowanej w chwili, która już upłynęła. Stabilizacja Czasu dotyczy zatem tylko chwili bieżącej. Każda chwila jest zatem kiedyś bieżąca z naszego punktu widzenie - i to właśnie jest nasza interpretacja czasu. A jeśli chwile maja swoją kolejność, kierunek, to jest to odwzorowane poprzez strzałkę czasu.
Z punktu widzenia Przestrzeni Kwantowej jest zupełnie inaczej. Wszystkie chwili, wszystkie obrazy, wszystkie wersje naszego Wszechświata są dostępne w strukturze Przestrzeni Kwantowej. Struktura Przestrzeni Kwantowej jest poza czasem, a więc nie może być inaczej - wszystkie chwile są odwzorowane w strukturze Przestrzeni Kwantowej. Każdy obraz naszej Rzeczywistości - nawet tej alternatywnej, stanowi pewnego rodzaju komplementarność, która łączy bieżącą chwilę ze skutkami naszych wolnych wyborów. To te wolne wybory, powodują zmianę naszej Rzeczywistości w przyszłej chwili. Dlatego chwila poprzednia nie jest dla nas stabilna - to znaczy, że nie mamy do niej dostępu.
Nasz układ odniesienia obowiązuje czas. Nic nie może się wydarzyć bez czasu. Oznacza to, że każda chwila bieżąca "przeżywa" apogeum stabilizacja materii w czasie i jest wówczas dostępna z naszego punktu widzenia. Jeśli ta chwila przeminie, to wówczas obraz Wszechświata z tej minionej chwili ulega destabilizacji. Oznacza to, że nie mamy bezpośredniego dostępu do chwil z przeszłości. Mamy za to dostęp do zmieniającego się przeszłego obrazu Wszechświata, otaczającej nas Rzeczywistości z przeszłości w dość specyficzny sposób. Obraz Wszechświata z przeszłości zostaje zniekształcony poprzez skutki decyzji, jakie dokonały się właśnie w poprzedniej chwili. Im dalej w przeszłość, tym bardziej obraz ten się zaciera.
Powoli przeszłość zostaje zatarta, na skutek zmian, jakie się nałożyły przez nasze wolne wybory. Wolne wybory determinują kształt zmian, jakie się dokonają w następnej chwili - to skutki naszego działania. Jeśli dokonamy wyboru, będzie on miał pewne skutki dla następnej chwili. Stabilizacja czasu zawsze dotyczy naszej teraźniejszości, oznacza to, że w teraźniejszości - w naszym TERAZ, zostaniemy otoczeni naszą odkształconą Rzeczywistością, która musiła być odkształcona poprzez naszą decyzję z przed chwili bieżącej. Jeśli tak się dzieje, to obraz naszego Wszechświata również podlega takim samych prawom.
Jeśli patrzysz na swoją rękę, to w następnej chwili nie jest to już ta sama ręką - tylko inna forma ustabilizowanej materii dla chwili bieżącej. Oznacza to, że w następnej chwili przez twoją rękę zostanie przepompowane pewna ilość krwi, zginie miliard bakterii na jej powierzchni skóry a inny miliard bakterii pojawi się. W następnej chwili, to jeż nie będzie ta sama twoja ręka. Jeśli tak, to ty również w następnej chwili nie jesteś tą samą osobą - jesteś bogatszy o chwilę bieżącą. Podlegasz zmianom również, jak cała twoja, otaczająca cię Rzeczywistość, a w związku z tym i cały Wszechświat.
Stabilizacja czasu dotyczy chwili bieżącej - teraźniejszości. Wszystko dlatego, że nasz Wszechświat jest zanurzony w czasie. To jest nasza perspektywa. Struktura Przestrzeni Kwantowej jest poza czasem. Oznacza to, że musi posiadać wszystkie informacje o stabilnych stanach energetycznych materii dla konkretnych punktów w czasie i przestrzeni. To właśnie jest Stabilizacja czasu - połączenie struktury poza czasem z naszych Wszechświatem, funkcjonującym w czasie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz