Abstrakcja (abstrahowanie, z łac. abstractio „oderwanie”) – proces tworzenia pojęć, w którym wychodząc od rzeczy jednostkowych (najczęściej konkretnych) dochodzi się do pojęcia bardziej ogólnego poprzez konstatowanie tego, co dla tych rzeczy wspólne (zazwyczaj właściwości). Drogą tego procesu dochodzi się do pojęć najuboższych w treść, ale o najszerszym zakresie, takich jak rzecz, przedmiot, substancja czy byt. Pojęcie powstałe w wyniku procesu abstrakcji nazywamy abstraktem.
W przypadku nasze Teorii Wszystkiego - naszej Przestrzeni Kwantowej, Abstrakcja odgrywa dość znaczą rolę. Powstająca Przestrzeń Kwantowa to nowy Świat, który dodatkowo funkcjonuje poza czasem. To nowy rodzaj abstrakcji, który nie koniecznie musi się pokrywać z naszym wyobrażeniem i pojmowaniem Rzeczywistości nas otaczającej. Abstrakcja Przestrzeni Kwantowej nie uwzględnia czasu, a przynajmniej nie powinna uwzględniać czasu.
Wszelkie zjawiska, które pojawiają się w naszej Teorii Przestrzeni Kwantowej (TPK) są poza czasem i poza miejscem. Właściwie, z naszego punktu widzenie, takie podejście budzi wątpliwości w istnienie takiego świata. Czy zatem powołanie do istnienia Abstrakcji ToE ma sens dla Świata, który nieistnieje? Może inaczej, czy Abstrakcja może być użyteczna dla Świata, który jest poza czasem i nie ma konkretnego miejsca?
Abstrakcja powinna opisywać miejsca i zjawiska w czasie. Wówczas mamy do czynienia z istnieniem. Jeśli jednak przed pojawieniem się Wielkiego Wybuchu nie było niczego - czas nie istniał, to coś musiało być przyczyną, która wyzwoliła tą lawinę "kreacji" wszystkiego. To coś musiało być poza czasem. Jeśli zatem przed Wielkim Wybuchem nie było czasu, to w jaki sposób powstał "czas".
Wszystko jest ok, jeśli mamy do czynienia z "istnieniem" - jednak istnienie wymaga czasu, a w strukturze Przestrzeni Kwantowej niestety ale czas nie istnieje. Czas nie funkcjonuje w takim rozumieniu, w jakim pojmujemy go w naszym Wszechświecie. I to jest główny problem dla Ontologii i Abstrakcji. Musimy zmierzyć się z opisem czegoś, co jest poza czasem, co być może tworzy czas, wyznacza jego kierunkowość, ma wpływ na Entropię. Oznacza to, że musimy zacząć od "niemiejsca" i "nieczasu", aż dojdziemy do naszej czasoprzestrzeni.
Wydaje się, że to łatwe. Wystarczy założyć, że czasu nie ma, że czas nie płynie i już. Tylko w takim przypadku, nie bardzo wiadomo czy coś istnieje, jeśli jest poza czasem. Jeśli jednak taka możliwość "istnieje" - istnienie poza czasem? To jak ją opisać? Czy da się użyć naszego intelektu? Czy można wejść na taki poziom Abstrakcji?
Wszystko to wydaje się dość trudne i zawiłe, ponieważ człowiek musi funkcjonować w czasie. Nasza Rzeczywistość, nasz Świat połączony jest nierozerwalną więzią z Czasem. Owa więź jest na tyle silna, że nie możemy sobie wyobrazić istnienia poza czasem. I to wydaje się być problemem podstawowym do rozwiązania dla Abstrakcji i Ontologii. Dlatego właśnie poruszamy się w obszarze Filozofii ToE. To bezpieczny grunt, gdzie wszystko jest możliwe - nawet miejsce bez miejsca i konsekwencja bez czasu.
ToE próbuje połączyć dwa Światy - nasz Wszechświat w obszarze mikro i makro oraz Świat Przestrzeni Kwantowej. Jeden ma swoją czasoprzestrzeń, drugi ma tylko swoją strukturę. Jeden skupia się na punkcie w czasie, drugi ujawnia zjawiska poza miejsce i czasem. Jeśli Teoria Przestrzeni Kwantowej (TPK) ma być Teorią Wszystkiego, musi zmierzyć się z podstawowym problemem - z Czasem. Czas zatem zasługuje na zupełnie inne traktowanie, jest w czyś innym, niż tylko beznamiętnym upływem, odliczaniem jednostek czasu.
Abstrakcja, Ontologia, Filozofia, Fizyka czy Matematyka, być może nie będą mogły istnieć w strukturze Przestrzeni Kwantowej. Tego nie wiadomo z pewnością. Z pewnością to tylko jedna z Teorii powstania naszej Rzeczywistości - koncepcja jakich wiele. Dziś nie jesteśmy chyba gotowi na Świat poza czasem, na miejsce poza miejscem.
Według Teorii Wielkiego Wybuchu, Wiek Wszechświata – w standardowym modelu kosmologicznym (jednorodnym i izotropowym) – czas, który upłynął od Wielkiego Wybuchu (czyli czas kosmiczny w chwili obecnej) jest równy odwrotności stałej Hubble'a. Według współczesnych ustaleń wiek Wszechświata wynosi około 13,82 mld lat (dane z misji Planck z 2013). 13,82 mld to Abstrakcja - niewyobrażalna Abstrakcja dla człowieka, który funkcjonuje w Teraźniejszości. Człowiek Wszystko opisuje z punktu widzenia Teraźniejszości. A to podstawowy problem dla naszej Przestrzeni Kwantowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz