Prawo obserwacji

Obserwator staje się podmiotem, musi być podmiotem. Jeśli tak, to posiada prawo obserwacji. Wiele już zostało powiedziane na temat obserwatora. Jego prawo obserwacji jest kluczową aktywnością w tworzącej się strukturze Przestrzeni Kwantowej. Obserwator jako Punkt Energetyczny.

Punkt jako obserwator, sąsiadujący w przestrzeni Tam miejsca z ciemnym punktem, niedrgającym miejscem, widzi ugięcie struktury, "wyrwę" w idealnej przestrzeni, próbuje coś z tym zrobić, musi wydatkować więcej energii na korektę, aby zachować swoją pozycję w strukturze.

Tak się dzieje wokół tego ciemnego punktu, inne punkty, sąsiadujące wokół niego, próbuję bronić swojej idealnej pozycji, próbują bronić idealnej struktury. Ale. Każda korekt według praw fizyki adekwatnej dokonuje się na skutek osiągnięcia apogeum. Wówczas to każdy punkt ponosi koszt, który przeznacza na korektę położenie. Koszt to nic innego jak wydatek energetyczny na korektę.

Korekta położenie, a właściwie korekta jednej ze współrzędnych, zależy od samego obserwatora. To jego prawo, prawo obserwacji, jak wydatkuje energię na korektę położenia. Obserwatorem w przestrzeni jest każdy punkt. Każdy obserwator może przeprowadzić korektę tylko w jeden z „osi”: X, Y albo Z - według "układu współrzędnych". Wszystko jest zależne, gdzie jest „prowadzona”, skierowana obserwacja. To prawo obserwacji.

To prawo obserwatora, ale może podlegać tylko i wyłącznie jednej ze współrzędnych. Jeśli zatem, korekta zostanie przeprowadzona nieefektywnie, to znaczy, że obserwator, ze swojego punktu obserwacji (układu odniesienie) – swojej „osi”, nie odkryje ugięcia spowodowanego sąsiedztwem ciemnego, niedrgającego punkt, to wówczas zakrzywienie idealnej przestrzeni na granicy tych punktów może się pogłębić.