Ostatnie rewelacje, które pochodzą z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webb mogą przyczynić się, że Wielki Wybuch upadnie. W miejscach, w których naukowcy spodziewali się bardzo wczesnych obiektów, okazało się, że jest tych obiektów o wiele więcej, a ich szacunkowy wiek oznacza, że wydają się być bardziej starsze niż nam się wydaje - jednocześnie zachowują swoją młodość. Czy zatem Wielki Wybuch upadnie, a właściwie niektóre jego założenia.
Praprzyczyna – „Osobliwość Inicjalna” według Teorii Wielkiego Wybuchu musiała zaistnieć, aby pojawił się nasz Wszechświat, element ten musi być niezbędny do ekspansji Wszechświata. Przyjmuje się, że przed Wielkim Wybuchem nie było „czasu”, oznacza to, że „czas” zaczął upływać po wystąpieniu „Osobliwości Inicjalnej”. Jeśli tak mogło być, to czas nie może istnieć bez „Osobliwości Inicjalnej”, a to oznacza, że „czas”, nasz Wszechświat musi znajdować się na terenie „Osobliwości Inicjalnej”.
Czy zatem Ekspansja naszego Wszechświata wygląda zupełnie inaczej? Jeśli Ekspansja naszego Wszechświata dokonuje się wewnątrz „Osobliwości Inicjalnej”, to nasz „czas” ma skończoną wartość. Jeśli przyjmiemy, że „Osobliwość Inicjalna” może odpowiadać sferze, to nasz „Czas” musi mieć skończoną wartość. Oznacza to, że „czas skończy się” kiedy osiągnie punkt w środku sfery. Ponieważ nasz "czas" jest zgodny z kierunkiem Ekspansji naszego Wszechświata. Oglądamy tylko informację z przeszłości. Czy zatem Wielki Wybuch upadnie?
Idąc dalej, jeśli nasz Wszechświat nie może zaistnieć bez „Osobliwości Inicjalnej”, to rozszerzanie naszego Wszechświata dokonuje się w zupełnie inny sposób. Kierunek ekspansji Wszechświata byłby wówczas od zewnętrznej granicy sfery (Osobliwości Inicjalnej) do centralnego Punkt sfery – to oznacza, że czas ma skończoną wartość. Ale. Jeśli tak jest oraz jeśli Osobliwość Inicjalna rozszerza się wraz z rozszerzającym się naszym Wszechświatem, to … oznacz, że nasz „czas” zwalnia.
Zwolnienie czas dokonuje się, im bliżej jesteśmy środka sfery. Im dalej jesteśmy od środka sfery tym „czas” pędzi szybciej. Dlatego, galaktyki, które obserwujemy, są bliżej granicy sfery i uciekają szybciej - to mniej więcej określa Prawo Hubble’a-Lemaître’a - ucieczkę galaktyk. Oczywiście zwolnienie naszego czasu jest przez nas nieodczuwalne - to jak 1 sekunda na 1000 lat. Czy zatem Wielki Wybuch upadnie?
Wszystko to może oznaczać, że nasz „czas” zacznie zwalniać do zera, aż osiągnie punkt centralny „Osobliwości Inicjalnej” – to oznacz, że w punkcie centralnym nie ma żadnych zmian, które są oznaką upływu czasu. Wszystko zmierza do jednego punktu – końca czasów, można to interpretować jako śmierć cieplną wszechświata (zanik wszelkich zmian). Ostatnia kwestia – kierunek ekspansji wszechświata. Osobliwość Inicjalna musi zawierać kompletną informację na powstanie Wszechświata, prawa fizyki, materię, czas, przestrzeń.
Oznacza to, że osobliwość Inicjalna ma konkretny plan na zjawiska w mikro-świecie i zjawiska w Makro-świecie. Nie jestem w stanie sobie wyobrazić, gdyby Osobliwość Inicjalna nie miła plany na koniec czasów. Koniec naszych Czasów również musi znajdować się na terenie Osobliwości Inicjalnej. Oznacza to, że mamy wiele pomysłów, ale wszyscy zmierzamy w jednym kierunku. Być może każdy Wszechświat może mieć inny wymiar, inny czas, ale w końcu dotrze do wspólnego punkt – do centrum sfery Osobliwości Inicjalnej. Jeśli tak jest, to nasz "czas" jest kierunkowy i biegnie według swojej strzałki czasu zgodnie z kierunkiem ekspansji Wszechświata. Czy zatem Wielki Wybuch upadnie?
Marek Ożarowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz