Ile lat ma Wszechświat? Na to pytanie coraz trudniej odpowiedzieć. Informacje, jakie pojawiają się ostatnio dotyczą jedynie pewnych szacunków, które i tak obarczone są błędami. Naukowcy jeszcze nie mają żadnych metod, które mogłyby jednoznacznie dostarczyć nam danych w odpowiedzi na pytanie: Ile lat ma Wszechświat? Być może nowe dane, jakie pojawiły się z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webb oraz zmiana podejścia do interpretacji tych danych, pozwoli nam odkryć odpowiedź na pytanie - Ile lat ma Wszechświat?
Wiek Wszechświata to tylko szacunkowe dane, jakie do tej pory Świat Nauki może nam zaoferować. Nie mamy precyzyjnych danych, a według Teorii Wielkiego Wybuchu wydaje się, że nasz Wszechświat cały czas się rozszerza. Wraz z przyjęciem, że model Lambda-CDM jest poprawny i z przyjęciem wartości parametrów zmierzonych w trakcie obserwacji dokonanych, np. w trakcie misji Planck, wiek Wszechświata (na podstawie badań z 2015 roku) wynosi 13,798 ± 0,037 miliardów lat. Wcześniejsze pomiary, oparte na soczewkowaniu grawitacyjnym, dają zgodne wyniki 13,75 ± 0,17 mld lat. To ile lat ma Wszechświat?
Jeśli obiekty dalekiego zasięgu, które obserwujemy “pozornie” już nie istnieją, to może okazać się, że Wiek naszego Wszechświata jest zupełnie inny. Informacja o obiektach nieistniejących z naszego punktu widzenia – naszego Tu i Teraz, dysponuje informacją, która została wygenerowane bardzo dawno temu. W tym okresie czasu – obiekt A z naszej ilustracji poniżej mógł przestać istnieć. Dzisiaj dotarła do nas informacja z przed 13 miliardów lat świetlnych dotycząca Obiektu A. Informacja o obiektach odległych dotarła do na po “najkrótszej” drodze jaką może podążać promień światła, czy inny rodzaj promieniowania, które jest nośnikiem informacji o istnieniu obiektu A.
Na ilustracji powyżej można zauważyć, że obiekt A na swoją interpretację położenia. Położenie to jest położeniem urojonym. Położenie to, odwzorowuje prawa fizyki dla naszego Wymiaru Czasu, które opisuje otaczającą nas Rzeczywistość w naszym Tu i w naszym Teraz. Oznacza to, że w Nasz Wymiar Czasu dopasowuje informacje z dalekiej przeszłości do naszego rozumienia opisu najbliższego, widzialnego Wszechświata, którego możemy doświadczyć. Dalekie, obserwowane obiekty, takie jak obiekt A, w naszej Rzeczywistości istnieją tylko w postaci informacji, która dotarła do nas i została odpowiednio zinterpretowana przez nasze prawa fizyki – fizyki, która jest fizyką adekwatną dla naszego Tu i naszego Teraz.
Wiek Wszechświata może zatem okazać się zupełnie inny, jeśli obserwowane przez na obiekty są obiektami pozornymi. Obiekty te istnieją poprzez informację, która docierała do nas przez miliardy lat. Jeśli zatem obserwujemy szacunkowo 350 miliardów obiektów pozornych, to być może informacja o tych obiektach, która dotarła do nas sekwencyjnie zgodnie z kierunkiem ekspansji Wszechświata, może dać zupełnie inną odpowiedź na pytanie o Wiek Wszechświata. Odpowiedź na pytanie o wiek naszego Wszechświata musi na razie zaczekać na razie. Pozostają tylko szacunki.
Każda koncepcja może wywrócić naszą wiedzę. Nie ma pewności, czy to co obserwujemy teraz na niebie istnieje, czy jest pewnego rodzaju iluzją. Jeśli okaże się, że część naszego widzialnego Wszechświata nie jest Rzeczywista, a ekspansja może stanowić pewien konkretny plan, to faktycznie pojęcie czasu również może ulec redefinicji.
Marek Ożarowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz