piątek, 1 listopada 2024

Nieistniejące obiekty

Nieistniejące obiekty - mogą nam się "przydarzyć" w procesie Obserwacja odległych obiektów w makro-świecie. Ostatnie odkrycia na podstawie danych uzyskanych z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba mogą podważyć Teorię Wielkiego Wybuchu. Jeśli jednak koncepcja Wielkiego Wybuchu dotycząca właśnie pewnej koncepcji jest słuszna, to być może w powstaniu naszego Wszechświata  miała swój udział “Osobliwość Inicjalna“. Oczywiście Osobliwość ta, musi zatem być traktowana jako Początek naszego powstania. Jak zatem interpretowana jest Obserwacja odległych obiektów w makro-świecie? Być może są to już Nieistniejące obiekty.

Obserwacja odległych obiektów (Nieistniejące obiekty) w makro-świecie.
Obserwacja odległych obiektów w makro-świecie. Być może niektóre obiekty obserwowane Teraz z naszego punktu widzenia już dawno nie istnieją. Nieistniejące obiekty mogły pozostawić po sobie ślad informacyjny, który został przeniesiony do naszego punktu obserwacji w naszym Tu i w naszym Teraz.

Struktura Przestrzeni Kwantowej (Koncepcja) jest w stanie odwzorować dowolny stan energetyczny – każdą chwilę z naszego obserwowanego Wszechświata. Oznacz to, że może odwzorować również “Osobliwość Inicjalną” – symboliczny Początek Wszechświata. Obserwacje bardzo odległych obiektów (w czasie i w dystansie), wprowadzają pewną wątpliwość. Polega ona na tym, że informacja o bardzo odległych obiektach może być już dawno nie aktualna. Jeśli obserwujemy obiekt, który jest oddalony od nas o 13 miliardów lat świetlnych, to czy mamy pewność, że jest on w tym samym miejscu, skoro nasz Wszechświat ulega ekspansji? Być może już dawno nie istnieje a pamięć o jego istnieniu pozostała w formie informacji niesionej przez “światło“.

Na powyższej animacji widać odległy obiekt A (być może Nieistniejące obiekty), który powstał gdzieś blisko Początku naszego Wszechświata – według szacunków obiekt A istniał już około 9, może 10 miliardów lat przed powstaniem Ziemi. Z naszego punktu widzenia, obserwator na Ziemi, otrzymał informację o obiekcie A po 13 miliardach lat. Jeśli zatem “światło” – informacja o obiekcie A dotarła do nas najkrótszą drogą (13 miliardów lat świetlnych), to w tym czasie, uwzględniając ekspansję Wszechświata, obraz ten jest już nie aktualny. Oznacza to, że Obserwacja odległych obiektów w makro-świecie ma swoje prawa – oglądania stanów, które już dawno nie istnieją – pojawia się więc inna interpretacja czasu.

Czy to oznacza, że obiekt A istnieje? Jeśli obiekt A nie istnieje, to Wszechświata, w którym została wysłana do nas informacja o obiekcie A, również nie istnieje. Jeśli obiekt A (lub Nieistniejące obiekty) miała dla nas wiadomość i ją przekazał po upływie 13 miliardach lat, to być może ta informacja miała jakieś szczególne dane, które umożliwiły powstanie naszego Wymiaru Czasu – naszego odwzorowania tej informacji w naszym Tu i naszym Teraz. 

Oznaczałoby to, że nasz Wszechświat w naszym Tu i Teraz ma taką otaczającą nas Rzeczywistość, ponieważ otrzymał informację od swojego poprzednika – obiektu A. To kolejna wersja Wszechświata dla Tu i Teraz. Każda taka wersja ma swój Horyzont – Horyzont Czasoprzestrzenny, który zakrzywia naszą Aktualność, poza Horyzontem informacja jest już nieaktualna, podobnie nasze pojęcie czasu, jest już nie aktualne. Nieistniejące obiekty pozostawiają po sobie ślad informacyjny - to światło - promieniowanie, które zostało kiedyś uwolnione i zmierza do naszego Tu i naszego Teraz.

Marek Ożarowski

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Time counter

Time counter. How does time actually pass? What interpretation can a time counter have? We already know that our time is directional - it p...