Moja interpretacja

Moja interpretacja Wszechświata opiera się na jednym postulacie. Wszystko zaczyna się od Przestrzeni Kwantowej. Przestrzeń Kwantowa jest wszystkim. Można za jej pomocą wyjaśnić dowolne zjawisko. Połączyć inne teorie i całą wiedzę, którą zgromadziła ludzkość. Czy to w ogóle jest możliwe? Może? Najważniejsze jest jednak to, że Moja interpretacja zaczyna się od samego początku - od momentu, kiedy nie było ani miejsca, ani czasu - nie było niczego.

Przestrzeń kwantowa jest interpretacją siły grawitacji zaproponowaną jako model trójwymiarowej przestrzeni, składającej się z pulsujących punktów energetycznych, które są oddalone od siebie w idealnych proporcjach energetycznych, dążących do stanu równowagi energetycznej. Każdy pulsujący punkt w przestrzeni kwantowej może pulsować z innym pulsem, oznacza to, że na każdym pulsującym punkcie czas upływa inaczej, na jednym punkcie, czas może upływać bardzo szybko, a na innym, może upływać bardzo wolno. Niewiele ma to wspólnego z klasyczną Czasoprzestrzenią. 

Być może to co zrobił Max Karl Ernst Ludwig Planck w fizyce, zmienił jej oblicze, a stała Plancka stała się trwałym fundamentem fizyki kwantowej – mechaniki kwantowej. Stąd pewnie wzięła się propozycja takiego pomysły jak: Przestrzeń Kwantowa, dodatkowo interpretowana jako siła grawitacji. W jaki sposób pojawiła się Przestrzeń Kwantowa zostało opisane w artykule. Koncepcja Przestrzeni Kwantowej została zaprezentowana dodatkowo w artykule w linku. 

Jeśli zatem, taka Przestrzeń Kwantowa mogłaby istnieć, to cała Przestrzeń byłaby wypełniony Punktami Energetycznymi tworząc swoiste continuum przestrzenne, gdzie na każdym punkcie funkcjonowałby inny upływ czasu. Wówczas, w takiej Przestrzeni Kwantowej energia i materia zostałyby rozrzedzone w wielu Wymiarach Czasowych. W związku z tym, nie może być tu mowy o ciemnej energii czy ciemnej materii.

Taka interpretacja prowadzi do potencjalnego istnienia wszechświatów równoległych, przesuniętych jedynie o inny upływ czasu, a zatem, Wszechświat wypełniony byłby światami równoległymi o innych własnościach fizyczno-czasowych, nie byłoby ciemnej materii, tylko materia przesunięta w czasie, nie byłoby też ciemnej energii, tylko energia z innym upływem czasu. 

Jedynym miejscem wspólnym (jako oddziaływanie) dla wszystkich wszechświatów równoległych jest miejsce w przestrzeni kwantowej, gdzie czas zwalanie prawie do zera. To mogłaby być interpretacja czarnej dziury – jedyny wspólny punkt pomiędzy światami równoległymi. Więcej informacji na ten temat w linku do artykułu.

Gdyby tak było, to oddziaływanie siły grawitacyjnej byłoby bardzo słabe w „pustych” miejscach przestrzeni kosmicznej, w naszym Wymiarze Czasowym. Silne oddziaływanie grawitacyjne byłoby wokół ogromnych mas, takich jak, planety, gwiazdy. Natomiast, bardzo silne oddziaływanie grawitacyjne, byłoby wokół czarnych dziur, które ujawniają siłę grawitacji ze wszystkich “wymiarów równoległych”. Oddziaływanie siły grawitacyjnej zostałoby więc rozproszone w różnych Wymiarach Czasowych. Oznacza to, że siła grawitacji jest powiązana z konkretnym upływem czasu w przestrzeni. 

To samo dotyczy masy i energii. Zależą one od konkretnego Wymiaru Czasowego, w którym czas upływa identycznie. W miejscu i w naszym upływie czasu – dokonuje się nasz Wymiar Czasowy, nasz Wszechświat. W tym Wymiarze Czasowym znajduje się nasza planeta – Ziemia. Wokół Ziemi jest silne oddziaływanie siły grawitacji, jednak w innym Wymiarze Czasowym, Wszechświecie równoległym z innym upływem czasowym, może w tym miejscu przestrzeni być bardzo słabe oddziaływanie grawitacyjne. Naszej planety może po prostu nie być w tym miejscu.

Moja interpretacja Wszechświata to nowy opis Wszechświata. Jeśli Wszechświat formował się według innych praw, których nie rozumiemy, to musiał ewaluować do formy, która obowiązuje Tu i Teraz. Czy zatem to co w innym Tu i Teraz obowiązuje nadal? Nie wiemy do kładnie. Nie wiemy co mogło się wydarzyć kiedyś, na początku Wielkiego Wybuchu. Dziś możemy tylko interpretować Wielki Wybuch. Nie oznacza to, że tak nie jest, albo, że tak nie mogło być. Interpretacja tego co było dokonuje się w ograniczonej formie - z punktu widzenia naszego Tu i naszego Teraz.