Trzy Światy

Przestrzeń w Tam miejscu ma już ogromne możliwości, jest zauważalny „upływ” czasu oraz powstały interpretacje wymiarów. Możesz to sobie uświadomić/zinterpretować, jako idealna czasoprzestrzeń. To praktycznie gotowy przepis na początek twojego wszechświata, w takiej przestrzeni można się już spodziewać wszystkiego.

Przestrzeń w Tam miejscu staje się granicą dla twojego świata, dla twojego wszechświata. Ale, ale. Tam zaczyna swoją obserwacje od – spodziewania się. W Tam świecie, w idealnej czasoprzestrzeni, o wymiarach i zauważalnym „upływie” czasu, jest zarówno miejsce na obserwacje, jak i na „spodziewanie się”. Oznacza to, że obserwator może się spodziewać czegoś, albo może próbować to „obserwować”. To jak z równaniami Schrödingera.

Jeśli tak, to wkraczamy powoli w materię, w świat, gdzie formuje się i trwa materia. Masa. Ciekawe? Ale wszystko to dzieje się jednocześnie lub sekwencyjnie, to właśnie trzy światy. Każdy niezależny wyodrębniony, i jednocześnie wszystko zintegrowane tworzące całość. Konsekwencja.

Każdy pulsujący punkt energetyczny znajduje się gdzieś pomiędzy światami – Tu Miejscu, Tu/Tam oraz Tam. To trzy światy. Właśnie w taki sposób stanowi spójny element, łączy te trzy światy i ich właściwości, podlega poszczególnym prawom fizyki adekwatnej, które nie mogą zaistnieć w innych okolicznościach, w innych światach.

Jest „osadzony” w trzech interpretacjach,  Każdy punkt w przestrzeni, współtworzy ją, wyznacza interpretację wymiarów i upływ czasu, dziedziczy również imitację ruchu cząstek energetycznych +Energii z sieci z Tu/Tam miejsca. W Tu świecie ma swój początek i koniec, jest Akt Kreacji.

Trzy światy: Tu, Tu/Tam i Tam. Trzy interpretacje obserwacji: integracja, uświadomienie i spodziewanie. Trzy byty, zanurzone w niebycie płaszczyzny energetycznej -Energii, które tworzą inny byt, inną jakość. Tworzą czasoprzestrzeń – czas i interpretację wymiarów. Tworzą „nas”. To pierwsza przesłanka do naszej Przestrzeni Kwantowej.

Dają nam ramy, definicje i powody do zaistnienia. Zapoczątkowane w Akcie Kreacji, w którym jest jednocześnie początek i ukończenie „dzieła”. Cud. Z jednego „błysku” – „i stała się jasność”, cały, cały wszechświat. Jak pstryknięcie palcami. Tak właśnie jest w ... miejscu - trzy światy.