Zanim pojawi się Przestrzeń Kwantowa, musi dokonać Tu Miejsce, "później" Tu/Tam Miejsce. Na końcu w Tam MIejscu rodzi się Przestrzeń Kwantowa. Nie ma mowy o czasie pomiędzy tymi Światami, a jednak są granice światów. Muszą być. Wszystko rozgrywa się albo jednocześnie, albo nieskończenie.
Przestrzeń w Tam świecie, jak już wspomnieliśmy, nieustannie pozycjonuje swoje pulsujące punkt energetyczne do idealnych wymiarów. Za każdym razem robi to poprzez bilans energetyczno-czasowy. Bilans ten, jest gwarantem idealnej harmonii i idealnej symetrii, tworzy idealne, jednostkowe odległości, pomiędzy pulsującymi punktami.
Właśnie tak, narodziły się wymiary, właściwie interpretacja wymiarów. Co teraz się dzieje w naszej przestrzeni? Czy w Tam świecie oprócz konsekwentnego trwania, pojawiają się kolejne możliwości? Jednak bez granic pomiędzy Światami nie byłoby to możliwe. Granice Światów są istotne.
Każdy punkt w przestrzeni w Tam miejscu zachowuje się konsekwentnie, jest zintegrowany w relacji z trzech cząstek +Energii. Integracja ta, wyznacza wymiary w przestrzeni – możliwość obserwacji w trzech wymiarach, tworzy jeden konsekwentny punkt z trzech cząstek +Energii, który dziedziczy własności cząstki +Energii, trochę z Tu świata, a trochę z Tu/Tam półświata.
Dlatego każdy pulsujący punkt w przestrzeni w Tam miejscu, to interpretacja trójwymiarowa cząstki +Energii z Tu świata. Ale nie do końca tak jest w istocie, a może należy powiedzieć, że cechy przeniesione z Tu świata do Tu/Tam świata, nie do końca mają takie same własności. To właśnie granice światów.
Dlatego te światy mają swoje granice, swoje fizyki adekwatne i swoje prawa. Mają również swój punkt widzenia na obserwacje – w takich, specyficznych warunkach, musi być adekwatny opis i adekwatne możliwości. Później, zostaje już tylko konsekwencja z Aktu Kreacji, gdyby nie on, wszystko inne nie miałoby racji bytu. Tak, granice światów muszą zafunkcjonować. Tworzą się układy odniesienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz