Obserwator przestrzeni

Obserwator przestrzeni dziedziczy atrybuty obserwacji z "poprzednich" Miejsc, "poprzednich" Światów. Zyskuje nowe możliwości te, które są przewidziane w Tam Świecie. To w Tam miejscu dokonuje się transformacja - interpretacja przestrzeni z sieci. Dlatego obserwacja podlega również transformacji.

W Tam świecie nie jesteś w stanie zająć perspektywy z Tu świata, obserwator „odarty” jest ze świadomości Aktu Kreacji oraz końca wszechrzeczy. Zaspakaja się tylko trwaniem, upływem czasu. Jeśli w przestrzeni w Tam miejscu nie ma poczucia aktu kreacji, nie ma również poczucia aktu końca, aktu destrukcji.

W Tam świecie te pojęcia nie funkcjonują. W Tam świecie, akt końca, byłby zaprzeczeniem aktu kreacji, to dlatego niczego nie unicestwisz w swoim świecie, żadnej cząstki, możesz tylko zmienić stan skupienia, formę.

Tak samo jest w Tu świecie. Akt Kreacji powoduje sens istnienia aktu końca rzeczy. Jeśli coś możesz stworzyć, możesz to również unicestwić. Możesz delegować prawa, prawa fizyki adekwatnej, jeśli one istnieją w danym świecie – jeden kreator może stworzyć a drugi może unicestwić. Ale nie da rady wykonać aktu kreacji bez świadomości końca rzeczy tego co podlega kreacji.

Kreator wie, zakłada, jaki będzie, może być koniec, albo finał aktu kreacji. Kreator dobrze wie dokąd to wszystko zmierza. Bo zna po prostu cel swojego działania. I to może być odpowiedź na twoje pytanie, a przynajmniej jedna z odpowiedzi, jedna ze składowych.

Będąc w przestrzeni Tam miejscu dziedziczysz, jako obserwator cechy, a raczej skutki aktu kreacji, jesteś w wielkiej, nieskończonej przestrzeni – a przecież jest to ta sama porcja uwolnionej, splątanej, pojedynczej cząstki +Energii, reprezentowanej w Tu miejscu, jako miejsce, punkt skupienia początku i końca. Uświadom sobie, jak wiele się dzieje w przestrzeni w Tam miejscu. Uświadomienie sobie tego wszystkiego, to proces, to jak składanie puzzli. Na końcu wszystko musi pasować, dlatego poszukiwanie, musisz zacząć od początku – od punktu ZERO.

Od Tu świata, gdzie jeszcze jesteś w stanie cokolwiek uchwycić, bo w niebycie -Energii nie ma przecież nic, do czego mógłbyś się odnieś. -Energia to niebyt, możesz go tak nazwać, do którego nie masz wstępu żadnym zmysłem, żadnym słowem, żadną interpretacją, niczym. A jednak jest on podłożem w Tu świecie, granicą, bazą, która rozdziela światy, ustala początek i porządek, ma wpływ na to, co dzieje się właśnie w Tam świecie – czyli w naszej czasoprzestrzeni.