Interpretacja anomalii

Mówiliśmy wcześniej o osobliwości, która objawiała się pewną anomalią. Jak zatem jest postrzegana anomalia, jaka jest interpretacja anomalii? Wiesz już, że nie należy jej postrzegać w kategoriach negatywnych. To raczej szansa zawarta w Akcie Kreacji. Jak jest interpretacja anomalii?

W Akcie Kreacji mamy do czynienie z osobliwością, która jest zresztą uwzględniona przez Kreatora. W Tam świecie osobliwości jest dziedziczona. Jednocześnie - obserwator, jako cząstka +Energii, Punkt Energetyczny składający się z trzech cząstek +Energii - mają wpływ na proces obserwacji, wypływają na „otoczenie”. Mogą wprowadzić zaburzenie, które zagwarantował im Kreator w Akcie Kreacji.

Kreator wszystko obmyślił uwalniając pierwszą, pierwotną cząstkę +Energii z niebytu, płaszczyzny energetycznej -Energii. Kreator miał plan doskonały, wszystko przewidział. Zaplanował początek i koniec Aktu Kreacji. Obserwator niestety nie jest tak „wtajemniczony”, dlatego dziedziczenie osobliwości powinniśmy wymienić na anomalię. To interpretacja anomalii.

Ty jako obserwator, nie jesteś w stanie przewidzieć skutków twoich obserwacji, twojego powstania. To jak Alfred Bernhard Nobel, który wynalazł dynamit. Do końca nie mógł przewidzieć skutków swoich obserwacji - swojego dzieła. Dlatego powinieneś rozróżniać osobliwość Kreatora od anomalii obserwatora, które odziedziczyłeś w Akcie Kreacji. Dla Kreatora to osobliwość, dla ciebie brzmi jak anomalia. To tylko interpretacja anomalii.

Pojawienie się anomalii w przestrzeni w Tam miejscu, jest interpretowane jako niedobór stanu energetycznego, lub nadmierne nagromadzenie energii w danym punkcie. Tak samo interpretowana jest szybkość pulsacji, bądź jej zwolnienie – to również jest anomalią, pewnym ugięciem struktury idealnej przestrzeni w Tam miejscu.

Punkty obdarzone anomalią, nie mają „lekkiego życia”, to tylko przenośnia. Jednak coś w tym jest. Taki pojedynczy, anomalny punkt, na skutek zachwiania stanu energetycznego, wpływa na strukturę przestrzeni – zwraca swoją osobliwością uwagę. Prowokuje inne Punkty w przestrzeni.

Owa anomalia punktu powoduje, że inni obserwatorzy, inne punkty, znajdujące się w pobliżu, gdzieś w przestrzeni w Tam miejscu, nie mogą skorygować takiego gwałtownego ugięcie wymiaru. Sytuacja wydaje się niestabilna, ale to tylko pozory. To Prawo Osobliwości, dziedziczone z Tu miejsca. Przestrzeń wie, już jak sobie z tym poradzić. Co prawda taki punkt traktowany jest jak „gorący” kartofel i przestrzeń reaguje również „na gorąco”. Co się właściwie dzieje?