Konstytuowana przestrzeń w Tam Świecie transformuje z sieci połączeń. Nie wiadomo ile czasu to zajmuje, ponieważ nie ma tam pojęcia czasu. Przestrzeń jest układem bezstratnym, statycznym, a jednak w takim "środowisku" pojawia się ruch, a właściwie imitacja ruchu. Imitację ruchu omówiono w linku.
Przestrzeń w Tam świecie oprócz tego, że dąży do doskonałości jest również traktowana podobnie, jak sieć w Tu/Tam świecie, jako medium transmisyjne – dziedziczy tą cechę. W Tu/Tam miejscu, połączone relacjami cząstki +Energii w trójki, imitowały ruch.
Dokonywało się to analogicznie, jak w oświetleniu ledowym. W czasie pulsowania połączonych relacjami w trzy cząstki, każda taka trójka cząstek +Energii osiągała pewien stan energetycznego apogeum, a następnie natężenie pulsacji zanikało do pewnego niezbędnego minimum. Możesz to sobie wyobrazić do analogii, patrząc na listwę składającą się z diod.
Wszystkie diody świecą pulsującym światłem – niektóre z nich pulsują ciemniej, o mniejszym natężeniu, a jedna z nich świeci jaśniej i w miarę pulsowania „zmienia” się pozycja świecenia na listwie oświetleniowej.
Imitacja ruchu jest obserwowana jako pas transmisyjny jednego punktu świecącego, który przeskakuję na kolejne diody. Obserwator uświadamia sobie imitację ruchu, poprzez przekazywanie energii z apogeum na kolejne trójki elementarnych cząstek +Energii. Interpretacją środowiska w Tu/Tam świecie jest sieć połączonych trójek cząstek +Energii.
Dlatego można powiedzieć, że owa sieć stanowi pas transmisyjny – oczywiście to tylko analogia użyta dla wyjaśnienia zjawiska. To jakby przekazywanie jasnego punktu za każdym pulsem z cząstki na kolejną cząstkę +Energii. W konsekwencji – z punktu na innych, kolejny punkt w przestrzeni w Tam świecie. Tak zmienia się również układ odniesienia w obserwacji w Tam Świecie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz