Brakujący wymiar

Nadal pozostaje pewna kwestia do rozwiązania - brakujący wymiar. W jaki sposób ten problem został rozwiązany, jak go zaprezentować? Jak działa mechanizm ustalania trzeciego składnika pozycji Punktu Energetycznego w tworzącej się przestrzeni w Tam miejscu?

Dopasowanie do „idealnego” kształtu przestrzeni w Tam miejscu, wymaga nakładów energetycznych. Trzeci wymiar jest proporcjonalny do energii uwalniającej w nawiązywaniu połączenia, relacji. W zależności, od „pozycjonowania” cząstki +Energii, które odpowiada za dopasowanie trzeciego wymiaru współrzędnych, pulsujący punkt, albo świeci mocniej, albo świeci mniej mocniej.

Korekta trzeciego wymiaru, może również dokonać się poprzez zmianę częstości pulsowania, trudno tu mówić o częstotliwości pulsu, jeśli dopasowanie, korekta dokonuje się poprzez pulsowanie. Dzieje się tak wówczas, kiedy stan energetyczny osiągnięty przez połączone relacją trzy cząstki energetyczne +Energii nie może wywiązać się z oczekiwań energetycznych, nie może „zapulsować”, zaświecić jaśniej – za to, jest w stanie zwolnić pulsowanie. Dlaczego tak się dzieje?

Podczas nawiązywania połączenia pomiędzy cząstkami +Energii w Tu/Tam miejscu, w niektórych przypadkach potrzeba większej porcji energii, niż w innych przypadkach, to tak, jak przez analogię, jakby cząstki były bardziej „oddalone” od siebie. Jednak w Tu miejscu nie ma pojęcia wymiarów, a więc nie można mówić tu o odległości.

Apogeum nie następuje do momentu zrównoważenia stanów energetycznych, kiedy to dwie cząstki +Energii mogą ukończyć budowę połączenia, osiągnąć relację. To Prawo Skończoności, jeśli się nie dokona, nie zbuduje relacji i cząstki +Energii się nie zobaczą. Nie ma relacji, nie ma sieci i nie ma przestrzeni, wszystko to są konsekwencje.

Dlatego uwalnianie energii dla cząstek +Energii musi być na odpowiednim, zrównoważonym poziomie. Ilość uwalnianej energii, determinuje, wpływa na położenie w sieci cząstek +Energii, a w konsekwencji na położenie punktu w przestrzeni. Jednak, na poziomie kreacji, każda z cząstek +Energii, jest repliką pierwszej – tej pierwotnej, wzorca Aktu Kreacji. Ściśle określone są „pola” manewru, co do uwalnianej energii koniecznej na powstanie cząstki +Energia.